"Γυναίκες στην εξουσία"

Από το δημοτικό Θέατρο Τρικάλων

Πρόκειται για  ένα επαναστατικό έργο το οποίο

Πραγματικά θίγει καίρια προβλήματα της εποχής μας

Όπου εκκλησιάζοντες  χαϊδεύουν και

και συγχρόνως  καταγγέλλουν

 και υπηρετούν την εξουσία

αγιάζουν τα όπλα και τους δικτάτορες

όπως γινόταν στις εκκλησιάζουσες αρχές της χούντας.

Για παράδειγμα, πώς η τέχνη 

Μπορεί να χρησιμοποιεί την εξουσία

και συγχρόνως να την καταγγέλλει.

Με λίγα λόγια η υπόθεση του έργου

 Θίγει  τη σημερινή εξουσία, η οποία με το χρήμα της

Και το δέλεαρ της εξασφαλισμένης επιτυχίας

προσπαθεί να αποδυναμώσει την

 καλλιτεχνική δημιουργία και να την βάλει

να υπηρετήσει την εξουσία με ένα αριστοτεχνικό

 και έξυπνο τρόπο, καταγγέλλοντας της συγχρόνως

 με φόντο τις γυναίκες, οι οποίες μπορεί

να είναι εκκλησιάζουσες και να καταγγέλλουν

 την υποκρισία της πολιτικής  εξουσίας, αλλά συγχρόνως

 όπως οι ιεράρχες  εκλησιάζοντες  χαϊδεύουν

 και υπηρετούν την εξουσία και συγχρόνως

 ευλογούν την εξουσία, αγιάζουν τα όπλα και τους δικτάτορες

όπως γινόταν στις εκκλησιάζουσες αρχές της χούντας.

Πρόκειται για μια καταγγελία  πραγματική,

της Εξουσίας μέσα από την Εξουσία

Και αυτό απογειώνει όλο το έργο

 το οποίο στο τέλος καταλήγει στον Κουμμουνισμό

Όλα Κοινά

Εκεί, η δράση και η πλοκή κορυφώνονται,

 διότι μόλις οι γυναίκες πάρουν την εξουσία

τα θέλουν όλα κοινά και τους συντρόφους τους

 και τα πορτοφόλια τους και εκεί γίνεται το σώσε

 Ξαφνικά ξυπνούν οι άνδρες από τον Λήθαργο

 που τους ποτίσανε οι σύγχρονες Κίρκες

της εξουσίας  και ανακαλύπτουν ότι οι γυναίκες,

τους έχουν μετατρέψει σε χοίρους

και τους χρησιμοποιούν σαν δούλους,

 αλλά είναι όλοι τους ευτυχισμένοι

μέσα στον Πρωτόγονο κουμμουνισμό, εκτός από έναν

 ο οποίος ονειρεύεται ακόμη την Ιθάκη

και τότε γίνεται μια ανατροπή

κι όλα πάλι επανέρχονται στην πρότερη κατάσταση

και στο τέλος  όλοι μαζί αγκαλιασμένοι, άνεργοι,

εξαθλιωμένοι, συνταξιούχοι, χαμηλόμισθοι

 χρεοκοπημένοι και νεόπτωχοι της Ελλάδος,

ορφανά και χήρες αγκαλιάζονται με τη εξουσία

και τους πολιτικούς που παρακολουθούν

την παράσταση και όλοι μαζί κλαίνε πάνω στη σκηνή

 με το συμπέρασμα, ότι τελικά πολλά γίνονται

 σ΄αυτόν τον κόσμο για τον παρά, την ματαιοδοξία

 και για μια θέση - εξουσία  σ αυτή την άθλια ζωή.