Έτοιμοι να αρπάξουν την Κουτάλα

Μάτια λαίμαργα, μάτια γεμάτα προσδοκία να φάνε ότι απόμεινε

 Χαμόγελα, αγκαλιές και υποκριτικά σταυροφιλήματα  

που δηλώνουν ότι μαζί θα τα φάμε και τα επόμενα

Έτοιμοι να αρπάξουν την κουτάλα  της τοπικής Εξουσίας

μέσα από αγκαλιές του Ιούδα και τα σταυροφιλήματα

της κοινωνική υποκρισίας που δηλώνουν υποταγή

προσμονή κάτι να φάμε και από τα επερχόμενα

Η μόνη προσμονή, η εξουσία που διαχειρίζεται

το δημόσιο χρήμα ερημην των Πολιτών

Χρήμα που λαδώνει τα πάντα

για να διατηρεί η μηχανή της κομματαρχίας την  κυριαρχία της

Μια Κομματαρχία που παράγει πτωμαΐνη

και μολύνειι κάθε μέρα την Ελλάδα

Που ξεπουλά και βουλιάζει την Ελλάδα

Και ντύνει την Χρεοκοπία με καινούργια ψέματα

για να πάρει την ψήφο του ελληνικού λαού

 ντύνει τον λύκο με προβιά άκακου προβάτου.

Ντύνει την ανυπαρξία του  Λόγου με ντουντούκες

 και «επαναστατικά άσματα» ενός προδομένου παρελθόντος

Που «αρχιερουργεί»  με υλικά ενός πολιτικού μεσαίωνα

Με τον φόβο της Ιεράς εξέτασης

Με τον παράδεισο της εξαπάτησης ή το Χάος

Που ζητάει τη ζωή των πολιτών και  το μέλλον των παιδιών

 Που ζητάει τον ιδρώτα των εργαζομένων, ζητά αίμα

για να χορτάσει τον Μινώταυρο της λαιμαργίας της.

Τον Μινώταυρο του  κοινωνικού Λαβύρινθου

που έχει κατασκευάσει χρόνια τώρα

 για να κατασπαράσσει τα θύματά της.

Η κομματαρχία - Θηρίο μουγκρίζει μέσα από

την τρύπα της για να μη χάσει τα θύματά της

 μη χάσει την Κυριαρχία της και μουγκρίζει ολημερίς

από το πρωί μέχρι το βράδυ

Με το χρήμα των «Μεγάλων και Διεθνών χορηγών».