Έλληνες Πολίτες, μην περιμένετε να πεθάνει η μάνα σας

Ανατρέψτε τα λαμόγια, τους εμπόρους, τους προδότες. Έλεος! Έλεος! Όχι άλλη ευκαιρία στη σιωπή, στην ανοχή και στη ντροπή!

Έλεος να λυπάσαι τις τύχες των κακών!

Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Καθοδόν προς τις κάλπες (4^ο)

 (Αφιέρωμα για τους τροϊκανούς «έλληνες» και γερμανούς του 4^ου ράιχ)

 «...Η ημερήσια διάταξη ζητά προσαρμογή του κόσμου

Κι είμαστε όλοι κωδικοποιημένοι, ρομποτοποιημένοι,

φακελωμένοι, στα εδώ τα δεδομένα, τα ευρωπαϊκά και στα πέριξ

Άνθρωποι μαύροι, άσπροι, ανακατωμένοι με κράματα αλλιώτικα

Σωστοί, λαθεμένοι, βάρβαροι και ήρεμοι, ομαλοί κι ανώμαλοι

Ράτσες, φυλές, ολόκληρα Έθνη που έχουν για Αρχές δώρο Ζωής

Μέσα εδώ κυλά μαζί και κοντά μας κι αυτή μοναχή

Είναι η αρετή, σοφή, και λέγεται ζωή

Τρέχει! Ω ναι, σπρώχνεται ταχύτατα, δίχως επιστροφή

«Σπέρνει» μονάχα τη μέθη, τη δύναμη και μια βαριά παρακμή

και απ’ την καθημερινή, σκληρή κι ασύλληπτη ζωή

άφησε να φαίνονται στο πρόσωπο σημάδια σκυθρωπά

Κοιτάξτε, μας λένε, σημάδια είναι που λένε οι γραφές!

Μα αφήστε αυτές και κοιτάξτε τούτες, που γράψαμε εμείς στα δικά μας μέτρα,

στα δικά μας σταθμά…,»(Από το ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ 28.01.1994)

,…στη δική μας εθνική καταισχύνη, προδοσία και ντροπή!

Έλεος πια να περπατάς και να σκιάζεσαι τη σκιά σου!

Να απορείς για το φέρσιμό της και αν είναι δικιά σου.

Σπούδασες, σε σπουδάσανε γι’ αυτή, χρόνια τώρα, να είσαι ο υποταχτικός της.

Να τη βλέπεις να σέρνετε πότε σαν πόρνα στα σοκάκια παγιδεύοντας εραστές,

να τους μετατρέπει σε σαδιστές και μαζοχιστές

και πότε να τους δολοφονεί ομαδικά.

Κι εσύ κάθε φορά να τη συγχωρείς.

Κι άλλοτε πάλι σαν καβαλάρης στο άλογο του Εγώ και με ισχύ

που αλόγιστα τη δώσαμε εμείς, να περιφέρεται σε γειτονιές

- φίλες ως χτες σκιές κι αυτές-

να τις βάζει θηλιές στο λαιμό τραυματίζοντας τες θανάσιμα.

Αλλιώς ξεκινήσαμε! Κι εμείς και οι άλλοι. Και οι πάνω και οι κάτω.

Και προπάντων οι άρχοντες-κάτοχοι του ήλιου που πολλές από τις αχτίνες του,

εμείς, του «κάτω κόσμου», όπως μας λένε πολλοί και θέλουν να ήμαστε,

τους στείλαμε, μαζί με το φως, συχώριο και αγάπη. Μα αυτοί να μας δούνε θένε κατάλοιπα της μοναδικής παγκόσμιας Πνευματικής σχολής.

Αυτή η  σκιά, με τη μορφή της σύγχρονης μέδουσας, βρίσκεται στα βήματά μας οδηγώντας μας με μια παράξενη έλξη προς το χάος.

Πώς να την εμπιστεύεσαι;

Έλεος να λυπάσαι τις τύχες των κακών!

Έλεος να ντρέπεσαι όχι για σένα και τη σκιά σου κι ούτε για τη χώρα σου.

Αλλά για τους «ιδρυτές» αυτής της μέδουσας που δεν αφήνει ούτε σκόνη.

Έλεος να λυπάσαι τις τύχες των κακών!

Τους κατασκευαστές της αθλιότητας, τους εραστές της ντροπής.

Τους εμπόρους, τους τυχοδιώκτες και τους προδότες.

Είναι αυτοί που λάθος γεννήθηκαν στον τόπο του πνεύματος.

Είναι οι αχυράνθρωποι της φωτοβολούσας Χώρας και έχουν το κρίμα.

Τα τριάντα αργύρια που εισέπραξαν θα τα πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα.

Είναι τα εγχώρια είδωλα που οι «νεοάποικοι» κληρονόμοι του μέγα αριστουργήματος δεν μπόρεσαν να γκρεμίσουν.

Γιατί; Γιατί, Γιατί;

Είναι τα αναπάντητα ρωτήματα που απασχολούν τον υγιή σκεπτόμενο Πολίτη. Τον πολιτισμό του που χάρη σ’ αυτόν οφείλει την ύπαρξή του.

Τη δημοκρατία και τη γέννησή της.

Αυτά θέλουν να γείρουν στον Άδη.

Νεκροθάφτες μέλει να γίνουν έχοντας στα χέρια τους εργαλεία βαρβάρων.

Κι είναι απόγονοι της σοφίας, των τεχνών και μύριων αριστουργημάτων!

Τάχα τι κάνουν; Μένουν θεατές ενός παράλογου θεάτρου;

Και οι άλλοι; Απόγονοι είναι και τούτοι των παροικούντων στα δέντρα,

όταν στη δική μας Χώρα η αρχιτεκτονική ακτινοβολούσε στον κόσμο.

Και αφού πρώτα κατάκλεψαν τους θησαυρούς

και αφού με απομιμήσεις δημιούργησαν δικά τους έργα τέχνης

και δεν μπόρεσαν να κρύψουν την ορφάνια των έργων τους,

έρχονται τώρα να ληστέψουν και να ισοπεδώσουν τα πάντα.

Είναι οι βόριοι επιβήτορες κοινωνιών και λαών με το επιβαρημένο παρελθόν!

Είναι αυτοί που τα εγκλήματα του περασμένου αιώνα πρώτοι εμείς συγχωρήσαμε.

Είναι αυτοί που μας δημιούργησαν εφιάλτες στις ψυχές μας

και να σκιάζονται και μέρα οι σκιές μας.

Και οι σκιές, οι δικές μας σκιές, να στέκονται και να καρτερούνε τι;

Το διχασμένο και εγκλωβισμένο κόσμο στο «νέο» πύργο

των Σοδόμων και Γομόρρων πώς μαρτυρά;

Και οι «ταγοί», οι χτίστες αυτού του τερατόμορφου εκτρώματος,

φέρανε και τη λέπρα στη Χώρα υιοθετώντας το βόρβορο αντί του ήλιου.

Μπορεί, ποιος ξέρει να βρεθεί ένας να πάρει την Ευρώπη

και να τη γυρίσει στον τόπο της.

Αυτός  ο τόπος, που ονόμασαν Ευρώπη,

είναι τόπος αφιλόξενος, άσπονδος, βάρβαρος, πονηρός και πανούργος.

Μόνο που με τη νέα τεχνολογία δε θα ’χουν ούτε δέντρα να κατιάσουν.

Κι αυτό, γι’ αυτούς, αποτελεί τη μεγαλύτερη ματαιότητα του αιώνα!

Έλεος να λυπάσαι τις τύχες των κακών!

Κι είναι κρίμα οι ανθρώπινες σκιές να σκιάζονται. Και όχι μόνο.

Αν δε διαλυθούν οι ζωντανοί εφιάλτες και οι κομματικοί στρατοί

που σχηματίζουν τα κάστρα του αιώνια,

αιωνίως θα διχάζονται και θα διαιωνίζονται σαβανωμένοι στο βόριο αγέρα.

Θα είναι οι άξιοι της μοίρας τους.

Όπως και αν λέγονται αυτοί!

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Φεβρουάριος 08  2012  pelasgos@fasoulas.de   www.fasoulas.de 

Βάιος Φασούλας

Ε.Ο. Καλαμπάκας 134

42100 ΤΡΙΚΑΛΑ

τηλ: +30 24310 72132

www.fasoulas.de

pelasgos@fasoulas.de

«Αναγκαστικά πρέπει να γυρίζουμε πίσω, προκειμένου να συναντήσουμε τη μήτρα

που γέννησε τη σημερινή ιστορία, η οποία ως σήμερα δεν καταγράφηκε σωστά

παρά κουτσουρεμένα και κάτω απ’ το μακιγιάζ που κατά καιρούς

επέβαλαν διάφοροι λόγιοι και συμφέροντα. Από εκεί πρέπει να αρχίσουμε, απ’ τις ρίζες,

που δεν φαίνονται αν δεν τις σκαλίσεις». Β.Φ.