Επέτειος του Άρη Βελουχιώτη στα Τρίκαλα

 Οδός Άρη Βελουχιώτη της λεωφόρου του Γ. Κονδύλη

Οι επέτειοι των αγώνων και των ιστορικών γεγονότων της Αριστεράς επιβάλλονται με πρωτοβουλίες, κινητοποιήσεις και αγώνες των αριστερών κομμάτων, των φορέων και άλλων συλλογικών αριστερών παρατάξεων.

  

Του Γιάννη Φορόλα 

Αριστεροί των Τρικάλων και τα αριστερά Τρικαλινά κόματα, παρατάξεις και άλλοι φορείς, κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

Τα τελευταία χρόνια, παίρνοντας σαν αφορμή την αναγνώριση της επετείου της 2 Φεβρουαρίου 1925 

που προέκυψε από την αναγνώριση του Δήμου Τρικκαίων, έπειτα από μια αίτησης μιας επιτροπής που στην πορεία της φάνηκε ο ιδιοτελής σκοπός της και το μόνο που της ενδιέφερε ήταν η αυτοπροβολής της, αλλά και η διαστρέβλωση του μηνύματος, της σημασίας και των φορέων και κομμάτων που συνέβαλαν στην τότε εξέγερση. Η δε δημοτική Αρχή Τρικάλων κάθε φορά νίπτει τα χείρας της, αδιάφορη και καιροσκοπική, όπως είναι πάντα, για τα σημαντικά και τα σπουδαία αυτής της πόλης.

Το ίδιο σκηνικό στήνεται και στη περίπτωση της ονοματολογίας της οδού Απόλλωνος, σε οδό του Άρη Βελουχιώτη.

Ώ τι μεγάλη τιμή για τον Άρη Βελουχιώτη να έχει το όνομα του σε ένα δρόμο-παράδρομο της μεγάλης λεωφόρου του Γ. Κονδύλη, και των οδών Καβράκου και τόσων άλλων ασήμαντων  και αμφιλεγόμενων προσώπων για την ιστορία αυτής της πόλης!!!

Τα Τρικαλινά αριστερά κόμματα και παρατάξεις περιμένουν την αναγνώριση των επετείων και των ιστορικών γεγονότων από την Δημοτική αρχή των Τρικάλων,  η οποία σε κάθε μεγάλη ιστορική στιγμή και ιστορικό μεγάλο γεγονός και δοκιμασία του Ελληνικού λαού στάθηκε απέναντι από τους αγώνες του Τρικαλινού λαού.

Ώ.. τι μεγαλειώδης αφέλεια, άγνοια, καιροσκοπισμό, πολιντικαντισμό και τι άλλο  τι να πει κανείς!!!

Σπάζει κόκκαλα η λογική της Αριστεράς των Τρικάλων των αριστερών κομμάτων, φορέων και παρατάξεων στην προκειμένη περίπτωση!

Στη δε αναγνώριση της επετείου της 2ας Φεβρουαρίου 1925, εκεί, απογειώνεται ο καιροσκοπισμός σε μεγάλα ύψη!

Εκεί απογειώνεται η πιο μαύρη αντίδραση, με το να βάζει κανείς  θρησκευτικούς  αξιωματούχους,  οι οποίοι προκάτοχοί τους ευθύνονται εν μέρει για τη μεγάλη σφαγή που έγινε στα Τρίκαλα, αρνούμενοι να παραχωρήσουν χιλιάδες στρέμματα γης  σε ακτήμονες Τρικαλινούς άστεγους, άνεργους, φτωχούς και ταλαιπωρημένους ανθρώπους από τον δεκάχρονο πόλεμο  να συγχωρηθούν οι αμαρτίες(!) των σφαγιασμένων και να επιβραβευτούν οι σφαγείς τους.

Σε αυτό το χάλι έφτασαν ορισμένοι που αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί και συμπεριφέρονται με εντελώς δεξιές και αντιδραστικές πρακτικές και ο Τρικαλινός κόσμος  και οι Τρικαλινοί αριστεροί τους αναγνωρίζουν από τις πράξεις τους και για αυτό απόσχουν από όλες αυτές τις ανούσιες και ολιγάριθμες επετείους που γίνονται κάθε φορά από ΑΡΧΕΣ που ευθύνονται εν μέρει για πολλά αιματηρά γεγονότα και εν μέρει για τη σιωπή τους και την ανοχή τους και εν μέρει για τη συμβολή τους σε πολλές μαύρες δοκιμασίες που πέρασε η πόλη των Τρικάλων και η ευρύτερη περιφέρειά της.

Το ίδιο λάθος επιχειρείται και πάλι με την ονοματολογία του Άρη Βελουχιώτη από τη πλευρά της Αριστεράς η οποία περιμένει την αναγνώριση της οδού Απόλλωνος,  πότε θα της κα…...σει της δημοτικής αρχής Τρικκαίων να ονοματίσει τον δρόμο σε οδό Άρη Βελουχιώτη και εντωμεταξύ δεν κάνει πολύ ουσιαστικότερα πράγματα για να τιμήσει τον Άρη Βελουχιώτη που αυτή η πόλη με τη ανοχή ΑΡΧΩΝ επέτρεψε το να στηθεί το αποτρόπαιο θέαμα του κρεμασμένου κεφαλιού του Άρη Βελουχιώτη που ούτε οι γερμανοί κατακτητές λίγα χρόνια πιο πριν τέτοια βαρβαρότητα δεν είχαν επιδείξει στα Τρίκαλα.

Πέρασαν 90 χρόνια από τη σφαγή των Τρικαλινών διαδηλωτών και 70 χρόνια από το αποτρόπαιο θέαμα του κρεμασμένου κεφαλιού του Άρη Βελουχιώτη στα Τρίκαλα και η Τρικαλινή Αριστερά και τα αριστερά κόμματα και οι όποιες αριστερές παρατάξεις των Τρικάλων ακόμη σιωπούν, κλεισμένες μέσα στο εσωστρεφή μικροαστικό καβούκι τους, περιμένοντας να τους αναγνωρίσουν τις τιμές που οφείλουν να κάνουν οι ίδιοι στους αγωνιστές τους, από ΑΡΧΕΣ αμέτοχες και αδιάφορες σε κάθε μεγάλη ιστορική περίοδο και δοκιμασία τόσο της πόλης των Τρικάλων όσο και  της Ελλάδας.

Ντροπή και μόνο ντροπή θα μπορούσε να καταλογίσει κανείς σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ακόμη ότι ανήκουν σε κόμματα, φορείς και παρατάξεις της Αριστεράς στα Τρίκαλα.