Ένας εργάτης έφυγε χωρίς κανένα βραβείο και φυσικά κανένα μνημείο.

Τα βραβεία και ορισμένα μνημεία σ΄αυτή την κολοχώρα - έτσι όπως την καταντήσανε- είναι για τους «θεέ μου φυλακή το στόματί μου .. πρωί..πρωί…..

Έπεσαν εν καιρώ «ειρήνης» στις επάλξεις ενός δρόμου που αύριο χάρη σ΄αυτό το θάνατο του Σύριο εργάτη και του προηγούμενου νέου από τα Τρίκαλα και πιθανόν και άλλων εργατών, εκατομμύρια άνθρωποι θα περνούν από αυτόν τον δρόμο για να κάνουν ταχύτερα τις δουλειές τους.

Αλλά τι περιμένεις από μια χώρα του πουθενά και ορισμένων πολιτικών-πολιτικάντηδων-επαγγελματιών του πουθενά!

Εδώ 7.000 χιλιάδες θύματα-ήρωες του έπους της Αλβανίας 48 χρόνια τώρα δεν είχαν ούτε ένα απλό κενοτάφιο.

Θα θυμηθούν οι "υπεύθυνοι του πουθενά" αυτής της χώρας τους εργάτες που αφήσαν την ζωής τους πάνω στο Μαλακάσι. Πάνω στη δουλειά τους για να ζούμε εμείς καλύτερα.

΄Η θα συγκηνηθεί η Μητρόπολη της περιοχής και θα ζητήσει τα ρέστα από τους υπεύθυνους και θα φροντίσει για μια πλάκας μνήμης αυτών των νέων παιδιών.

Ουστ… όλοι οι Υποκριτές και Φαρισαίοι, μας έχετε βρωμίσει με την πτωμαΐνη που αφήνεται στο πέρασμα σας και πίσω σας.

Ουστ……