Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

Τα Μπορδέλα των Τρικάλων



Τα Τρίκαλα ήταν ανάμεσα στις δέκα πόλεις με τις μεγαλύτερες μπορδελογειτονιές της Ελλάδος.

Αμέσως μετά την Προσάρτηση των Τρικάλων στο Ελληνικό βασίλειο (1881) πλακώσανε τα στρατά, ξένα, ντόπια και οθωμανικά και γινότανε το σώσε.
Τα Τρίκαλα είχανε μία από τις καλύτερες πιάτσες για να βρει κανείς ωραίας ελευθέριας γυναίκας, όπως τις έλεγαν τότε.
Δηλαδή γυναίκες πολύ έμπειρες στα ερωτικά.
Τα Τρίκαλα για πολλά χρόνια είχαν τη δική τους  αξιόμαχη Τρούμπα και Λαδαδικα στα στενά που 


είναι τα σημερινά Μανάβικα και όχι μόνο.
      


 Η άγρα των ανδρών γινόταν στην αρχή επί των πεζοδρομίων και των πλατειών και μερικούς μήνες το φαινόμενο ήταν τόσο έντονο στη πόλη που συναντούσε κανείς στο δρόμο περισσότερο ελευθερίας γυναίκας παρά γυναίκες του καθημερινού μόχθου.

  Η προσέλευση ιδίως των ωραίων γυναικών έκανε πολύ καλό στην οικονομία των Τρικάλων, διότι προσέρχονταν από όλες τις γύρω πόλεις και τα χωριά πολλοί ξένοι και ακουμπούσαν τον οβολό τους στα Τρίκαλα.

Για αυτό και οι ελευθέριες γυναίκες είχανε την εκτίμηση των περισσοτέρων Τρικαλινών, διότι ανθούσε η αγορά και η οικονομία των Τρικάλων και έμπαινε καθημερινά ξένο χρήμα στην πόλη.
  



 Στα 1902 περίπου οι πιάτσες από τις παρυφές της πόλης μεταφέρθηκαν μέσα στις κεντρικές συνοικίες  των Τρικάλων. 

  Ανέβηκε το επίπεδο τους και μπήκαν κοντά στα σπίτια των ανωτέρων τάξεων, μαζί βέβαια με τη μετακόμισή τους ανέβηκε και το επίπεδο των  υπηρεσιών που πρόσφεραν.
Ανέβηκε και το οικονομικό επίπεδο αυτών των γυναικών και πια δεν μπορούσες εύκολα να τις ξεχωρίσεις από τις άλλες μη ελευθέριες γυναίκες.
   
Και απ΄ότι φαίνεται τα Τρίκαλα ήταν μια ανεκτική κοινωνία εκείνον τον καιρό σε τέτοιου είδους ελευθέριες γυναίκες, σε αντίθεση με σήμερα που καταδιώκονται στα Τρίκαλα και αποτελούν για τη δημοτική αρχή ένα κλειστό επάγγελμα, κατά παράβαση των συνθηκών ανταγωνισμού της Ε.Ευρώπης.


           Η σημερινή Δημοτική αρχή των Τρικάλων έχει βάλει ένα όριο,(πώς το έβαλε και το βρήκε το όριο είναι ένα μυστήριο), ένα  όριο, το οποίο λέει ότι μια πόλη με πληθυσμό 50.000 κατοίκων χρειάζεται μία ελευθέρια γυναίκα ή το πολύ δυο και αν κάποια περίοδο η ζήτηση αυξηθεί θα πρέπει να δουλέψουν 34 ώρες στο εικοσιτετράωρο  για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. 


 Πρόκειται για ένα σκληρό μέτρο που πήρε η Δημοτική Αρχή Τρικάλων πρόσφατα, που παραβαίνει πολλά ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικές νομοθεσίες, αλλά μ΄αυτό το μέτρο φιλοδοξεί ότι θα σταματήσει την έκλυση των Ηθών, όπως είπαν οι δημοτικοί σύμβουλοι, παίρνοντας την σχετική απόφαση.

Μια απόφαση, η οποία όπως και το 1902, όπως μας μαρτυρεί το παραπάνω και το παρακάτω δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας, οι ελευθέριες γυναίκες ενοχλούν τον αρθρογράφο της τοπικής εφημερίδας, όμως οι απόψεις του δεν βρίσκουν καμιά απήχηση στους Τρικαλινούς, αλλά ούτε και στις τότε αρχές των Τρικάλων. 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου